- οὐρανίων
- οὐράνιοςheavenlyfem gen plοὐράνιοςheavenlymasc/neut gen plοὐράνιοςheavenlymasc/fem/neut gen pl
Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες). 2014.
οὐρανίων
Look at other dictionaries:
ουρανίων — οὐρανίων, ωνος, ὁ (Α) (ιδίως στον πληθ.) οἱ Οὐρανίωνες α) θεοί που κατοικούν στον ουρανό, οι επουράνιοι θεοί β) οι Τιτάνες, επειδή κατάγονταν από τον Ουρανό. [ΕΤΥΜΟΛ. < Οὐρανός + πατρων. κατάλ. ίων (πρβλ. Κρον ίων)] … Dictionary of Greek
Οὐρανιῶν — Οὐρανία the moon fem gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οὐρανιῶν — οὐρανίζω reach to heaven fut part act masc nom sg (attic epic doric) οὐρανιάζω throw fut part act masc voc sg οὐρανιάζω throw fut part act neut nom/voc/acc sg οὐρανιάζω throw fut part act masc nom sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Οὐρανίων — Οὐράνιος heavenly masc gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοὐρανίων — οὐρανίων , οὐράνιος heavenly fem gen pl οὐρανίων , οὐράνιος heavenly masc/neut gen pl οὐρανίων , οὐράνιος heavenly masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αστρονομία — Επιστήμη συγγενική με τη φυσική και τα μαθηματικά, που ερευνά τα φαινόμενα των αστέρων· η επιστήμη που μελετά τη φυσική κατάσταση, τη θέση, την κίνηση, τη σύσταση και την εξέλιξη των αστέρων. Η λέξη αστέρες λαμβάνεται εδώ στην όσο το δυνατόν… … Dictionary of Greek
πλανητάριο — (Αστρον.). Μηχανισμός με τον οποίο γίνεται δυνατή η αναπαράσταση των κινήσεων των πλανητών. Μετά την κατασκευή του πολύπλοκου αυτού μηχανισμού από τον καθηγητή Μπάουερσφελντ της εταιρείας Zeiss της Ιένας, τον οποίο ο ίδιος επινόησε, το όνομα π.… … Dictionary of Greek
Γαλιλαίος — (Galileo Galilei, Πίζα 1564 – Αρτσέτρι, Φλωρεντία 1642). Ιταλός φυσικός και αστρονόμος. Οι επιστημονικές ανακαλύψεις του στη μηχανική και την αστρονομία και κυρίως η μαθηματική πειραματική μέθοδος που εφάρμοσε στις έρευνές του τον καθιέρωσαν ως… … Dictionary of Greek
αληθής — Ο αληθινός, ο ακριβής, ο σωστός, ο αδιάψευστος, ο βέβαιος, ο πραγματικός, ο φανερός. Στην αρχαία ελληνική, ο φιλαλήθης, ο ειλικρινής. (Αστρον.)Ο όρος α. χρησιμοποιείται συχνά στην αστρονομία για διάφορους χαρακτηρισμούς: α. άξονας περιστροφής της … Dictionary of Greek
αστροφυσική — Κλάδος της αστρονομίας που εξετάζει τη χημική σύνθεση και τη φυσική κατάσταση των ουράνιων σωμάτων, τη θερμοκρασία και τη σύσταση της ατμόσφαιράς τους, την ένταση και την ανάλυση του φωτός τους και, γενικότερα, αναπτύσσει μεθόδους για την… … Dictionary of Greek
